9 Ocak 2011 Pazar

anlık gülümseme (=

Bilmediğim bir dünyadayım bu gece ve bilmediğim bir adamla dans ediyorum aşkın kucağında ..ritme ayak uydurken biz , sokakta bizi duyanlar eşlik ediyor dansımıza..birbirine bakıp gülümseyenler , söyleyemeyenler sevdiklerini dile geliyor dansımızla..:)

Bir anda herkes yaşadığı mutsuz hayatını geride bırakıyor..vazgeçiyor isyan etmekten..küçük kız elleriyle yaptığı keki hoşlandığı çocuğa veriyor o sırada..köşede duran uzun boylu delikanlı daha biraz önce topladığı papatyayı arkası dönük sarışın bir kıza uzatıyor , kokusunu içine çekip ‘bu senin’ diyor hiç hesapta yokken..balkon kapısının yanında dışarıyı izleyen adamın gözüne yalnız başına yağmurda gezen bir kadın takılıyor , aniden aşağa inip şemsiyesini açıyor tanımadığı surete..’ıslanmayın’ diyor.. az ilerde terk edilmiş kır saçlı bir adam umutsuz bakışların altında ezilirken , bembeyaz tenli , gözleri gülümsemekten gözükmeyen , hoş bir bayan yanına yaklaşıyor .. Sıcak şarap? diye soruyor elindeki kadehi uzatıp ..denemiş miydiniz? 

O sırada yanımdaki genç adam kulağıma bir şeyler fısıldıyor , hep hayalini kurduğum o beyaz elbise üstümdeyken , elindeki kadehi yüzüme dokunduruyor..  hiç konuşmadan saatlerce dans ediyoruz..kimdi ki bu adam?İçeri girdiğimde tam karşımdaki masada yalnız başına okşuyordu melodileri..bana ‘benimle daha önce olmadığınız bir yerde bilmediğiniz bir melodide dans eder misiniz?’ diye sorduğunda yapamam ki bile dememe fırsat vermeden nazikçe tutmuştu elimi..’bırakın kendinizi’..dedim ya tanımadığım bir adam tanımadığım hayatlarla dolu , asla unutmayacağım bir geceydi..tesadüf..evet aşk tesadüfleri severdi?:)

Kollarında güveni hissederken ,genç adamın vucudunun titrediğini hissettiğim , gözlerini kısıp gülümsemesi , bırak bir kere olsun kendini ,unut her şeyi demesi..ah bu gece bitmeseydi dedirtti..

Adamın çaresizliği benim bitmeyen umudumla birleşti..saatler durmazken aniden durdu müzik , etrafımıza baktık , etrafımızda bir kalabalık , yalnız olanlar yan yana  ve sevgi dolu bakışlarla bize bakıyordu..kimdim ben orada? Kimdik biz bu beyaz halıların üstünde kırmızı rugan ayakkabımla?gece yarısını çoktan geçmiş ,saatlerce dans etmişim tanımadığım bir adamla..aşkın en mavi halini yaşadım tam soracakken ismini , nerden geldiğini... ?

ki ;

aniden güneş ışığı vurdu yatağıma,
bir baktım elimde bir kadeh ,sızıp kalmışım tek başıma odamda..


ESMA BÜŞRA AYDIN
beşocakikibinonbir
01:09
  


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder