Evimde yine son gecem..balkonda oturup uzun uzun sokaklara bakıp artık buralı olmadığımı hissettim.Bakıyorum da gelişlerim zor ama gidişlerim kolay oluyor bu şehre..Anılardan kaçmak mı yoksa artık buraya ait olmayışım mı buna sebep bilmiyorum.Sizin de olur mu böyle şeyler? yıllar sora size çok sey katan o sokaktan geçtiniz mi mesela? Hayatınızda bir iz taşıyan 'napsan unutamazsın' dedirten cümlelere gülerken ağladınız mı? Ne ki hayatın gizemi ; başka ten giremez koynuma diyen şarkılar mı dinlemek , bağlanmaktan korkuyoruz diye 'hiç' kimseye ait olamamak mı..Yoksa düşününce canını kesip atan hatalar mı..yoksa yarınının olmadığı sevgilere kucak açmak mı! ..

Anlamını bilmediğim cümleler kadar uzak hayatın ,

Bilmediğim bir yerde şimdi vuslatın

Sen ki ; her gece eli telefona giden orda ,

Bense 'çalma' diyen eli telefonda

Sorma halimi ! yalan söyleyip 'iyiyim' diyeceğim..

Gizli özneler yaşıyor cümlelerimde bilmediğin 

Bağırıp çağırsamda boş duvarlarlara,

Sabaha kadar seninle muhabbet etmeyi özledim!

Hayatı anlamdırmayı , insanları yok saymayı

Gülüşünü sırt dönüp dünyaya , Boşver'leriniiiii ...

Bak uzağım doğup büyüdüğüm yere 

Kim bilir nasıl uzak kalmışımdır eskimeyen şehre..

Sen olmadan dönmeyeceğim oraya geri..

Geldim!! de sen önce..

Sonraa elim gider yeşil düğmeye..

01:54

üçeylülikibinonbir

ESMA BÜŞRA AYDIN