Bu gece şöyle bir baktım yazdıklarıma vay arkadaş dedim bu ne ya?! içlerim bunaldı sayın dinleyenler ..
gecen her gün öyle hızlı ilerliyor ki ; ne zaman akşam olmuş ne zaman batmış şu güneş yatağıma uzanınca farkediyorum..bütün gün okul , proje , ev telaşı derken kendimi bulamadım koydugum yerdeeeee:( öğrenci olmak Eskişehir de bile zor bu aralar bana..Kimseciklerde yok zaten öyle..her dönem başka yer başka zaman başka insanlar ..değişen insanların aksine bazıları var ki ... hep aynı...=) bir insan hep acıtırken hem gülümsetir mi birilerini? hiç oldu mu sizin böleleri? kağıt kesiği yalnızlığı onu keserken en derin şekilde farketmez onlar ne olduğunu? acı , pişmanlık , falan yok yok bence yoktur böyle hisler bünyelerinde ?=) oh be ne güzel hayat dediniz dimi? Nedense bana 'acınası' geliyor ama böyle insanlar..Böyle sevgisini içinde yaşayıp , sallamıyorum kimseyi diyen tipler..Bazen konuşmaktan acizdirler , susma! dersin artık ünlemle biter cümlelerin ama onlar tek kelime edemezler..
illa biri'lerinle sonlandırıcam şu yazıları :) sus büş:))
bu gece 'biraz kül biraz duman' la bitireceğim öyle cok uzun sürmeyen yazımı sayın dinleyenler :)
biraz kül..
biraz duman..
o benim işte..
yarın rakı masasında da dinleyeceğim eminim bu şarkıyı , elim giderken ikinci kadehe 'kerem misali yanan..ah o benim işte' diyeceğim..biraz buruk , biraz mutlu biraz..( işte o biraz? ne hiç bir zaman anlamayacağım=) )
iyi geceler
ondörttemmuzikibinonbir
00:20
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder