yağmur kokusu(!)

uzun süre sonra ilk defa bu kadar kendimle yalnız kalıyorum Eskişehir'de..

yağmur damlaları melekler sizi indirdi gökyüzünden yere..camımı açıp kokunuzu çektim içime..sevgili 'geliyorum' dedi. İki buçuk saat önce..

Salınan perdem rüzgarla inatlaşırken , olmayan denizine bu şehrin inatla kulaç atıyorum günden güne..

İçimdeki umut , soğuyan havaya karşı yeşeriyor sanki..

Ama bakmayın böyle dediğime bu şehrin havası kadar dengesizim bu günlerde..

İstanbul kadar şarkı yazılmış mıdır bu şehre de? Bütün hayatlar orda mı yaşanırmış ?

 Acılar , sevinçler ,mutluluklar , aşklar!..

 Hayalimin ortasında .. anason kokusunda -hayır- bir kadeh şarapla..

ahhh abajurun yaydığı çaresiz ışığın altında..

unutulanlar eklenmiş toprak kokan geceme..

Gözümün önünden geçmiş geçen yıllar..Saçma bir gülümseme ile tozlu raflara kaldırılmış kolayca..

beni aşk'a inandıran aşk ölmüş ilk defa dinlediğim bir şarkıda..

neyse paslanmış hayallere bak can veriyor gerçekler :)

 İstanbul'a rağmen Eskişehir'de nefes alan biz'ler acaip şeyler mi oluyor sizin de hayatınızda?

 her gün yeni bir siz'e mi uyanıyorsunuz tanıdık yüzler arasında?

 yüzünüzü yıkamaya gittiğinizde yaşlandığınıza tanık olup bir daha içmeyeceğim!? mi diyorsunuz yoksa? 

işte biz Eskişehir'de yaşayanlar böyleyiz hep yalancı hep ikiyüzlüyüz! varsın İstanbul yorsun insanları biz böyle bu eski şehirde zaten çook ..

çoookk...

..    

boşver  be melek

bu gece içkiler benden! 

:)